شیرهایی که از دست نئاندرتال ها جان سالم به در نبردند و تبدیل به چاقوی سوئیسی شدند!
مینی کامپیوتر: در کشفی تازه در غار اسکلادینا در بلژیک، باستان شناسان به شواهدی نادر و اعجاب انگیز از مهارت نئاندرتال ها در استفاده از منابع محیطی رسیدند. آنها موفق به شناسایی چهار ابزار استخوانی شده اند که از بقایای شیر غارنشین تولید شده اند؛ آن هم نه فقط برای زنده ماندن، بلکه با طراحی هدفمند و کارکرد چندگانه. این یافته ها نه فقط از شکار یکی از درنده ترین حیوانات آن دوران حکایت دارد، بلکه نشان میدهد نئاندرتال ها برخلاف تصور رایج، درک عمیقی از جنس مواد و عملکرد ابزار داشتند.
تینا مزدکی_حدود ۱۳۰ هزار سال پیش، نئاندرتال هایی که در منطقه ای از بلژیک امروز زندگی می کردند، کاری فراتر از بقا انجام داده بودند. آنها از استخوان شیرهای غارنشین ابزارهایی چندمنظوره ساخته بودند، چیزی شبیه نسخه ای پیشاتاریخی از چاقوی سوئیسی!
این ابزارهای باستانی در غاری به نام اسکلادینا کشف شده اند؛ محوطه ای که قبل تر نیز به خاطر کشف اسکلت نسبتاً سالم یک کودک نئاندرتال به شهرت رسیده بود. حالا اما، نتایج تازه نشان می دهند نئاندرتال های آن منطقه نه فقط با شکارچیان بزرگ روبه رو می شدند، بلکه از بقایای آنها برای ساخت ابزار استفاده می کردند.
محققان در مقاله ای جدید، این کشف را بی سابقه و استثنایی توصیف کرده اند. آنها می گویند قطعات استخوانی کشف شده از شیر غارنشین، که برای ساخت ابزارهایی به نام «ترمیم کننده» به کار رفته اند، قدیمی ترین نمونه های شناخته شده از استفاده انسان های پیشاتاریخ از استخوان این جانورند.
در اسناد باستان شناسی، شواهدی از شکار گربه سانان بزرگ بسیار نادر است. یکی از معدود نمونه های موجود به غار «گران دولینا» در اسپانیا مربوط می شود؛ جایی که نیاکان نئاندرتال ها، حدود ۳۰۰ هزار سال پیش، گونه ای از شیرهای اولیه را شکار کرده بودند. در دوره های بعد، نئاندرتال هایی که در آلمان زندگی می کردند از پوست شیر غارنشین برای درست کردن پوشش استفاده می کردند.
اما کشف تازه در اسکلادینا نکته ی متفاوتی را نشان میدهد. شاید برخی گروههای نئاندرتال، شیرهای غارنشین را نه برای گوشت یا پوست شان، بلکه فقط به خاطر استخوان های محکم و مناسب شان برای ساخت ابزار شکار می کردند. شواهدی هم وجود دارد که آنها از استخوان خرس های غارنشین نیز به همین شکل بهره می بردند؛ نشانه ای از اینکه این نئاندرتال ها، در برخورد با شکارچیان بزرگ، چندان ترسی به دل راه نمی دادند.
چهار قطعه ابزار از استخوان شیر در این غار کشف شده که همگی در گروه «ترمیم کننده» قرار می گیرند؛ ابزارهایی که برای تیز کردن لبه ی ابزارهای سنگی به کار می رفتند. بررسی های انجام شده نشان میدهد این قطعات قبل از آنکه در نقش ترمیم کننده ظاهر شوند، احیانا کاربردهای دیگری هم داشته اند. بعنوان مثال، یکی از آنها در یک اختتام به گونه ای تراش خورده که می تواند نشانه ای از استفاده به عنوان اسکنه ( نوعی ابزار دستی که عمدتا برای شکل دادن و تراشیدن چوب استفاده می شود) باشد.
محققان همین طور به شباهت پروسه ساخت این ابزارها با ابزارهایی که از استخوان خرس تولید شده اند اشاره کرده اند. این شباهت نشان میدهد که نئاندرتال های اسکلادینا احیانا برخلاف برخی فرهنگ های بعدی، نگاه نمادین یا تقدس آمیزی به جانورانی چون شیر یا خرس نداشتند و فقط استخوان های مناسب را برای کار انتخاب می کردند.
در مورد شیر غارنشین، نئاندرتال ها به طور دقیقتر استخوان درشت نی یا همان تیبیا را انتخاب نموده بودند که استخوانی بزرگ، محکم و از نظر هندسی مناسب برای ساخت ابزار است. به قول نویسندگان، این انتخاب نشان دهنده ی تصمیم گیری آگاهانه و مبتنی بر کارکرد است، نه فقط انتخاب تصادفی یا نمادین و این مساله می تواند گواهی بر درک پیشرفته ی نئاندرتال ها از مواد اولیه و طراحی ابزار باشد.
منبع: iflscience
منبع: مینی كامپیوتر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب